Oferta dobierana jest indywidualnie, w zależności od oczekiwań. Oprócz podstawowej opieki nad seniorem, zapewniamy wsparcie w codziennych czynnościach tj. : przygotowywanie posiłków, prowadzenie domu, drobne prace porządkowe, zakupy oraz organizowanie czasu wolnego i aktywizowanie poprzez wspólne spacery, ćwiczenia pamięciowe i ruchowe. Pomożemy Ci zawodowo! opieka seniora - Poznań - tylko w kategorii Praca na OLX! Opieka nad Seniorem Kolonia, Monachium, Essen BONUS ŚWIĄTECZNY 500e. Opieka nad seniorem tracącym samodzielność może być szczególnie trudna. Bliska osoba może nie chcieć angażować się we współpracę z nami, odmawiać spożywania posiłków czy wykonywania porannej toalety. Zdarza się też, że senior usiłuje w dalszym ciągu radzić sobie sam, nierzadko narażając się na niebezpieczeństwo. Zakres usług. Opieka nad osobami niepełnosprawnymi. Opieka pielęgniarska. Organizacja czasu wolnego. Podawanie leków. Pomoc w utrzymaniu higieny. Przyrządzanie posiłków. Rehabilitacja seniora. Terapia zajęciowa. Opieka nad starszym rodzicem - kilka porad ekspertów. 10-11-2010. zmień rozmiar tekstu A + A -. Opieka nad starszym rodzicem to prawdziwy maraton zarówno fizyczny, jak i emocjonalny - wyzwanie, któremu nie każdy umie lub chce sprostać. Jakkolwiek rzeczywistość się zmienia i profesjonalny „dom opieki" to nazwa, która nie wprawia w kesan dan pesan guru untuk siswa kelas 6. Forum KATEGORIE: Opinie o domach opieki Opinie o domach opieki i domach pomocy społecznej, wymiana informacji związanych z kontaktami z właścicielami, kierownictwem i personelem placówek Propozycje internautów Propozycje, uwagi, komentarze i wnioski dotyczące portalu oraz Informatora Ogólnopolskiego 'Domy Opieki i Sanatoria" Ogłoszenia Poszukuję / oferuję / przyjmę / oddam... i inne ogłoszenia drobne Wolontariat Ogłoszenia dot. wolontariatu w placówkach opiekuńczych Pytania do specjalistów Pytania do specjalistów (lekarzy, pielęgniarek) współpracujących z portalem Ta strona używa ciasteczek (cookies). Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich zapis zgodnie z ustawieniami twojej przeglądarki. O nas: Affordable Live-in Homecare Jesteśmy rodzinną firmą, gdzie ludzie pomagają ludziom. Poszukujemy opiekunek live-in dla osób starszych w Irlandii, z zamieszkaniem. Starannie sprawdzamy rodziny, które się do nas zgłaszają. Zawsze przed podjęciem pracy masz wgląd do informacji o podopiecznych (stan zdrowia, zainteresowania, preferencje dietetyczne, zakres obowiązków, zdjęcia, w tym swojego pokoju, domu, podopiecznego). Współpraca z nami jest wyjątkowa. Dbamy o to, by pracowało się dobrze, służymy pomocą przez cały okres zatrudnienia, do każdej współpracującej z nami Pani mamy indywidualne podejście. Wymagania: język angielski – podstawowy/ komunikatywny (koniecznie) doświadczenie w opiece nad starszymi osobami mile widziane prawo jazdy, ale nie jest to warunek konieczny Oferta: Poszukujemy sumiennych, pogodnych pań (preferowany wiek między 30 a 60 lat, ale nie jest to ścisłe wymaganie) mających doświadczenie w opiece nad starszymi osobami (co najmniej kilka miesięcy) do opieki nad seniorami w ich własnych domach w Irlandii. Praca wiąże się z zamieszkaniem u danej osoby. Praca w oparciu o przyjazny dla opiekuna długoterminowy kontrakt gwarantujący 2 dni wolne w tygodniu, święta, wypłatę za nadgodziny, płatny urlop etc. Pracodawca odprowadza w imieniu opiekuna składki na ubezpieczenia. Wynagrodzenie podstawowe za 35 godzin pracy w tygodniu- 1460 eu miesięcznie (nadgodziny dodatkowo płatne). Wynagrodzenie podstawowe za 42 godzin pracy w tygodniu- 1817 eu miesięcznie (nadgodziny dodatkowo płatne). Zamieszkanie, wyżywienie, dostęp do internetu- bezpłatne! Wewnętrzne szkolenia- bezpłatne! Zwrot za lot do Irlandii! Podopieczni zwykle potrzebują pomocy przy codziennych czynnościach, higienie osobistej. Obowiązki zatem to: pomoc przy ubieraniu, higiena osobista, gotowanie, sprzątanie, zakupy. Do dyspozycji pokój prywatny i wszelkie udogodnienia domu, w tym internet, oraz wyżywienie - gratis. Oferujemy pracę w różnych lokalizacjach, na terenie całej Irlandii. Poszukujemy osób zdecydowanych, zaangażowanych, sympatycznych, z doświadczeniem. Znajomość angielskiego na poziomie komunikatywnym – konieczna Prosimy o przesłanie CV ze zdjęciem i krótki list motywacyjny "od serca". Przeczytaj koniecznie opinie naszych zadowolonych Opiekunek info@ Rekomendowane odpowiedzi Gość drozdzofka Zgłoś odpowiedź Niedługo moja mama będzie musiała się zająć babcią, jak w ogóle się na to przygotować? Do tej pory babcia była niezależna, ale posypało jej się zdrowie, coraz gorzej z pamiącią i boją się ją samą zostawić w jej domu Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość hesty Zgłoś odpowiedź Jeśli babcia ma problem z pamięcią to lepiej zabezpieczyć takie rzeczy jak kuchenka, zamast czajnika na gaz kupić elektryczny który sam się wyłączy. Próbowaliście dawać babci jakieś supementy poprawiające pamięć? [reklama usunięta] Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź opieka nad seniorem może być bardzo trudna i wyczerpująca. Coś o tym wiem bo moi dziadkowie ciężko chorują i trzeba wszystko koło nich robić. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość melissa3 Zgłoś odpowiedź Na pamięć i koncentrację świetne są tabletki geriamoc, oprócz wielu ważnych witamin i też z tych z gruby B zawierają wyciąg z żeń szenia , który korzystnie wpływa na pracę mózgu. Moja babcia bierze już jakiś czas systematycznie i mówi, że lepiej się czuje i faktycznie mniej zapomina. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź Ja wiem z własnego doświadczenia, jak wyczerpujące fizycznie i psychicznie jest to zajęcie. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Troszcząc się o bliskich opiekunowie starają się zastąpić wielu specjalistów. Jak można wesprzeć opiekuna w jego roli? Wnioski o świadczenie 500 plus dla osób niesamodzielnych można składać od września 2019 r. Ile przyznano do tej pory świadczeń? Kto może otrzymać wsparcie? Opłaty za pobyt w DPS według zmienionych zasad zakłada nowelizacja ustawy o pomocy społecznej, przyjęta przez rząd. Jakie zwolnienia przewidziano dla członków rodziny pensjonariusza? Opieka nad seniorami ma być świadczona w miejscu zamieszkania. Rząd planuje zmiany w funkcjonowaniu domów pomocy społecznej. Katalog przesłanek, które umożliwiają zwolnienie z ponoszenia odpłatności za pensjonariusza DPS, zostanie rozszerzony. Umowa dożywocia jest swoistego rodzaju zabezpieczeniem socjalnym w dożywotniej egzystencji, może być więc gwarantem spokojnej i dostatniej emerytury. Dawniej umowy takie zawierano głównie na terenach wiejskich i dotyczyły one gospodarstw rolnych, jednak po wprowadzeniu systemu emerytalno-rentowego straciły na znaczeniu. 15 czerwca 2021 r. przypada Dzień Świadomości Znęcania się nad Osobami Starszymi. Przemoc jest problemem, który dotyka seniorów na całym świecie. 500 plus dla seniora w 2021 r. z podwyżką progu dochodowego? Takie zmiany proponuje rząd. Komu przysługuje świadczenie? O ile miałby wzrosnąć próg uprawniający do wsparcia? Jeśli starsza osoba potrzebuje opieki, a dysponuje jedynie niską emeryturą lub rentą, może zapewnić sobie opiekuna poprzez zawarcie z nim umowy dożywocia. Senior przenosi własność swojej nieruchomości (domu, mieszkania, działki) w zamian za dożywotnie sprawowanie nad nim opieki. Od 2020 r. w placówkach zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku będą obowiązywały nowe standardy. Mają one wyeliminować dotychczasowe nieprawidłowości oraz ułatwić prowadzenie działalności najmniejszym podmiotom. Zasady dotyczące pobytu seniora w domu pomocy społecznej oraz odpłatności za świadczone przez te placówki usługi określa ustawa o pomocy społecznej. Co powinien wiedzieć o nich senior? Osoby starsze często potrzebują pomocy do prowadzenia swoich spraw, a niekiedy nawet całodobowej opieki. Jak można im pomóc? Często bywa tak, że senior mieszka razem z krewnym czy osobami zaprzyjaźnionymi, które opiekując się nim oczekują w przyszłości jego mieszkania lub domu. Według notariuszy umowy przekazania mieszkania w zamian za opiekę są coraz popularniejsze. Co może zrobić senior, aby uniknąć negatywnych skutków takiej decyzji? Zdaniem notariuszy wprowadzenie przepisów o pełnomocnictwie opiekuńczym pozwoliłoby zabezpieczyć interesy seniorów w przypadku zaburzeń umysłowych. Rozwiązanie to od wielu lat funkcjonuje w Niemczech. Więcej zwolnień z opłat za pobyt w domu pomocy społecznej (DPS) przewiduje projekt nowelizacji ustawy o pomocy społecznej, który w czerwcu 2019 r. wpłynął do Sejmu. Planowane zmiany dotyczą osób, które ponoszą odpłatność za rodziców czy dziadków pomimo ich nagannego zachowania w przeszłości. Sejm uchwalił nowelizację ustawy o pomocy społecznej dzięki której dzieci, rodziców pozbawionych władzy rodzicielskiej nie będę musiały ponosić odpłatności za ich pobyt w domu pomocy społecznej. Zgodne z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej: osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych, przysługuje prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej. Osoba dotknięta schorzeniami demencyjnymi bardzo często działa w sposób nieracjonalny w zakresie spraw życia codziennego, w tym zakresie gospodarowania majątkiem i finansami. Podkreślić jednak należy, iż stopień niegospodarności takiej osoby jest ściśle uzależniony od zaawansowania choroby oraz ogólnego stanu zdrowia. Warto zauważyć, iż aktualnie obowiązujące przepisy nie regulują wprost sytuacji majątkowej osób z chorobami demencyjnymi oraz Alzhaimerem. W tym zakresie konieczne jest korzystanie z generalnych sposobów przewidzianych przez przepisy prawa w zakresie ochrony majątku. Osoby starsze planujące przekazać swoje mienie następcom, mogą zawrzeć umowę dożywocia, która w przeciwieństwie do umowy darowizny, pozwoli zabezpieczyć ich interesy na starość. W jakich sytuacjach można starać się o ubezwłasnowolnienie osób starszych lub chorych? Jakie kroki prawne należy podjąć, aby zagwarantować bezpieczeństwo najbliższym? Starzenie się społeczeństwa jest poważnym problemem socjologicznym. Rzadko jednak problem starości rozpatrywany jest pod kątem prawnym. Wskazać bowiem należy, iż starsze osoby, które bardzo często dotknięte są chorobami cywilizacyjnymi, takimi jak demencja czy Alzhaimer, funkcjonują w społeczeństwie oraz realiach prawnych bez zabezpieczonej opieki w zakresie majątkowym i niemajątkowym. W dzisiejszych czasach właściwie każdy posiada rachunek bankowy, dotyczy to także osób starszych. Jednakże szczególnie w przypadku tych ostatnich warto przyjrzeć się instytucji pełnomocnictwa bankowego. Ubezwłasnowolnienie jest instytucją mającą na celu pomoc osobie, która nie może samodzielnie prowadzić swoich spraw osobistych i majątkowych. Osoba taka wymaga stałej pieczy ze strony innej osoby i opieka prawna nad osobą ubezwłasnowolnioną zapewnia tę pieczę. Przedstawicielem ustawowym osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie jest opiekun, chyba, że osoba ubezwłasnowolniona całkowicie pozostaje jeszcze pod władzą rodzicielską. Międzynarodowy Dzień Osób Starszych obchodzony jest na całym świecie 1 października. Pakiet senioralny, waloryzacja emerytur, odwrócona hipoteka, pakiet kolejkowy oraz dzienne domy opieki to tylko niektóre z działań, jakie podejmuje rząd na rzecz opieki nad osobami starszymi. Do prawnych form opieki w Niemczech zaliczane jest pełnomocnictwo prewencyjne (Vorsorgevollmacht) oraz rozporządzenie pacjenta odnośnie osoby opiekuna (Patientenverfügung). Czy prawne formy opieki funkcjonujące w Niemczech są znane także prawu polskiemu? Opiekuna osoby starszej ustanawia sąd opiekuńczy, jeśli istnieją ku temu powody. Przyczyną takiej konieczności może być niezdolność do dbania o interesy osobiste, majątkowe czy potrzeby życiowe. Wyznaczony opiekun jest przedstawicielem ustawowym danej osoby, co oznacza, że może dokonywać czynności prawnych w jej imieniu. Jeżeli starsza osoba jest samotna i nie może funkcjonować samodzielnie lub jeśli rodzina nie jest w stanie zapewnić dostatecznej opieki osobie starszej, wówczas może ubiegać się ona uzyskanie miejsca w domu pomocy społecznej. Koszty pobytu seniora w domu pomocy społecznej pokrywane są wspólnie przez seniora oraz jego rodzinę. Możliwe jest jednak zwolnienie rodziny z tej opłaty przy spełnieniu pewnych warunków. Jakie to warunki? Nowelizacja ustawy o pomocy społecznej podwyższa kryterium dochodowe, które zwalnia najbliższych członków rodziny z konieczności dopłacania do pobytu w domu pomocy społecznej. Zmiany dotyczą też liczby pracowników socjalnych. Do ponoszenia opłat za pobyt w domu pomocy społecznej zobowiązani są oprócz mieszkańca w odpowiedniej kolejności również członkowie jego rodziny. Co jednak w sytuacji, gdy ich dochody nie wystarczają na pokrycie opłat za bliskiego w domu opieki? W województwie świętokrzyskim funkcjonuje obecnie pięć domów opieki, które posiadają niezbędne do prowadzenia działalności zezwolenie wojewody. Wybór odpowiedniego domu opieki nie jest łatwą decyzją. Poniżej prezentujemy placówki posiadające zezwolenie wojewody niezbędne do prowadzenia tego typu działalności. Zanim zdecydujemy się na wybór konkretnego domu seniora, warto sprawdzić czy znajduje się on w rejestrze prowadzonym przez właściwego wojewodę. Znajdują się tam ośrodki posiadające niezbędne do prowadzenia tego rodzaju działalności zezwolenie. Adresy legalnie działających domów spokojnej starości można znaleźć w rejestrach prowadzonych przez wojewodów. Poniżej prezentujemy domy opieki działające na terenie województwa łódzkiego posiadające niezbędne do prowadzenia tego typu działalności zezwolenie. Wybór domu spokojnej starości nie jest łatwą decyzją. Poza przeanalizowaniem aspektów mieszkaniowych, oferowanej opieki i dodatkowych usług warto sprawdzić czy dom opieki działa legalnie. Poniżej lista placówek z województwa lubelskiego posiadających niezbędne zezwolenie wojewody. Do prowadzenia domu opieki konieczne jest zezwolenie wydane przez wojewodę. Wykaz legalnie działających domów spokojnej starości znajdziemy zatem w rejestrze wojewody. Poniżej przedstawiamy listę placówek znajdujących się w rejestrze Wojewody Mazowieckiego, które zapewniają całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku. Prezentujemy domy opieki legalnie prowadzące działalność na terenie województwa wielkopolskiego. Do prowadzenia tego typu działalności konieczne jest uzyskanie zezwolenia wojewody. Zanim wybierzemy dom spokojnej starości, warto zatem sprawdzić czy figuruje on w rejestrze prowadzonym przez wojewodę. Do prowadzenia domu opieki potrzebne jest zezwolenie wojewody. Placówki funkcjonujące bez takiego zezwolenia działają zatem nielegalnie. Wojewoda prowadzi rejestr domów spokojnej starości. Przed wyborem domu spokojnej starości warto sprawdzić czy dana placówka znajduje się w rejestrze wojewody. Do prowadzenia działalności gospodarczej tego rodzaju potrzebne jest bowiem zezwolenie. Poniżej przedstawiamy wykaz placówek zapewniających całodobową opiekę funkcjonujących na terenie woj. małopolskiego, posiadających wpis do rejestru wojewody. Przymusowe umieszczenie chorego psychicznie w domu pomocy społecznej wymaga postanowienia sądu opiekuńczego. Postępowanie dotyczące takich spraw jest częściowo uregulowane w ustawie o ochronie zdrowia psychicznego. Może zaistnieć sytuacja, że osoba chora psychicznie lub upośledzona umysłowo nie jest w stanie normalnie funkcjonować, ale jej stan nie jest na tyle poważny aby skierować ją do szpitala psychiatrycznego. Rozwiązaniem może być umieszczenie jej w domu pomocy społecznej. Polskie prawo umożliwia utworzenie przez prywatnego przedsiębiorcę domu pomocy społecznej. Prowadzenie takiej działalności jest jednak możliwe dopiero po uzyskaniu zezwolenia. Każdy dom pomocy społecznej niezależnie od typu ma obowiązek świadczyć usługi wskazane w rozporządzeniu ministra polityki społecznej. Powinien on zapewnić dach nad głową, wyżywienie, a także udzielać pomocy w podstawowych czynnościach życiowych i załatwianiu spraw osobistych. Coraz częściej starsi ludzie trafiają do domów opieki społecznej. Wynika to z ich trudnej sytuacji życiowej, braku najbliższych krewnych oraz coraz częściej z braku warunków, możliwości lub ochoty tych krewnych do opieki nad osobami starszymi. Pobyt osoby w domu opieki społecznej jest odpłatny. Koszty pobytu pokrywa sam przebywający lub w pewnych przypadkach inne osoby. Przeważająca liczba mieszkańców domów opieki społecznej sama wyraża zgodę na przebywanie w tych placówkach. Jednak zdarzają się sytuacje oraz osoby, które ze względu np. na swój stan zdrowia i warunki bytowe zostają przymusowo umieszczane w domu opieki społecznej. autor: Przemysław Kłosowicz, dodano: 10/07/2018, kategorie: Demencja, Komunikacja, Opieka Rozmowa z dr Agnieszką Smrokowską-Reichmann, doktorem nauk humanistycznych, etykiem, adiunktem w Katedrze Terapii Zajęciowej Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie Iwona Przybyło: Pani Doktor, proszę nam opowiedzieć o tym, jakie objawy gerontopsychiatryczne występują najczęściej u seniorów z demencją? dr Agnieszka Smrokowska-Reichmann: Objawy demencji najogólniej możemy podzielić na objawy neuropsychologiczne, jak na przykład zaburzenia pamięci, afazja, apraksja, agnozja oraz objawy psychopatologiczne, nazywane też często gerontopsychiatrycznymi. Wśród nich wyróżniamy przede wszystkim zaburzenia zachowania oraz zaburzenia psychiczne, jak depresja, stany lękowe, urojenia i omamy, czyli halucynacje. Takie zachowania są wywołane przede wszystkim przez występującą u osoby z demencją utratę poczucia rzeczywistości. Senior albo się czegoś / kogoś boi, albo przed czymś / przed kimś ucieka, może uważać, że jest prześladowany, może widzieć lub słyszeć coś, czego nie ma. Tego typu zachowania świadczą o występowaniu zaburzeń gerontopsychiatrycznych. Pokazują one nam, jako opiekunom, że seniorowi tu i teraz jest źle. Osoba z demencją przestaje rozumieć świat, w którym przyszło jej żyć. Seniorowi czegoś w jego obecnym życiu, w danej sytuacji brakuje. Nie potrafi sobie z tym poradzić. Z jego punktu widzenia wszystkie te zachowania, bardzo trudne z perspektywy opiekuna, są logiczne i oczywiste. Z naszej perspektywy, a więc perspektywy opiekunów, osób zdrowych, zaburzenia warunkuje choroba. To, że osoba z demencją nie wie, w jakim okresie czasu żyje, nie pamięta, ile ma lat, nie wie, kim są ludzie wokół niej, albo też wydaje się jej, że istnieje coś, czego tak naprawdę nie ma – wszystko to jest wynikiem procesów neurodegeneracyjnych. Zaburzenia te przypominają zaburzenia osób chorych na choroby psychiczne, przy dużym natężeniu mogą wręcz być podobne do kryzysu psychotycznego. Jednak jako opiekunowie powinniśmy pamiętać, że w rzeczywistości nie jest to psychoza, ale demencja. Co szczególnie obciąża opiekunów osób z demencją, u których występują zaburzenia gerontopsychiatryczne? dr A. Dla opiekunów rodzinnych szczególnie obciążające jest to, że senior ich nie poznaje, a nawet traktuje ich jak wrogów. Do tej pory przecież mama, tato, czy współmałżonek zachowywał się racjonalnie, serdecznie, łagodnie. Zawsze mogłam na niego liczyć, był moim wzorem, podporą, przyjacielem… Nagle staje się zupełnie inną osobą. Jest bezradny, nie poznaje mnie, nie rozumie, co mówię, nie umie sobie poradzić z najprostszymi czynnościami. Takie zderzenie przeszłości z teraźniejszością jest bardzo trudne. Rozdźwięk pomiędzy tym, kim dla mnie ta osoba była w przeszłości, a kim staje się teraz, jest naprawdę ogromny i bardzo bolesny. Postępująca choroba demencyjna bardzo ogranicza kompetencje, zmienia sposób reagowania seniora, poważnie zaburza relacje i więzi emocjonalne i rodzinne między opiekunem a jego podopiecznym. W przypadku opiekunów zawodowych natomiast najtrudniejsze są te sytuacje, w których konieczne jest użycie wobec podopiecznego przymusu bezpośredniego. Czasami takich sytuacji nie da się uniknąć. Opiekun profesjonalny cały czas musi pamiętać, że jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo seniora. Tymczasem jak zapewnić bezpieczeństwo seniorowi, który chce uciec, np. przez okno, bo jego zdaniem w pokoju dzieje się coś strasznego? Jak nakarmić, napoić, umyć, przebrać seniora, który stawia twardy opór i reaguje agresją na każdą interakcję? Jako profesjonalni opiekunowie jesteśmy odpowiedzialni za to, żeby senior był odpowiednio odżywiony, ubrany, zadbany, żeby nie groziło mu żadne niebezpieczeństwo. Gdybyśmy pozwolili seniorowi na kontynuowanie problemowych zachowań, moglibyśmy doprowadzić do sytuacji bezpośredniego zagrożenia zdrowia, a nawet życia seniora zmagającego się z postępującą demencją. Często spotykamy się z tym, że osoby, które opiekują się seniorami z demencją w domach, mówią, że seniorzy są niemili, agresywni, buntują się, nie chcą budować relacji, robią na złość. Jakie zatem błędy popełniają opiekunowie, jeśli dochodzi do takich skrajnych sytuacji? Jak uniknąć konieczności posiłkowania się lekami lub oddania seniora do szpitala, aby wyciszyć jego mocne rozchwianie emocjonalne? dr A. Porażką opiekuna jest, gdy jego jedyny sposób uspokojenia seniora polega na sięganiu po leki psychotropowe. Jeżeli dochodzi do takiej skrajnej sytuacji, najczęściej oznacza to, że gdzieś po drodze opiekun popełnił błędy w komunikacji z osobą z demencją, zarówno komunikacji werbalnej, jak i niewerbalnej. To prawda, że bardzo trudno dotrzeć do tego podopiecznego i skomunikować się z nim. Jest to jeden z największych problemów, zarówno w wymiarze terapii zajęciowej, jak i opieki, pielęgnacji czy kontaktu z lekarzem. Z podopiecznym nie można się komunikować jak ze zdrowym człowiekiem. Ale można przyswoić sobie inne sposoby skutecznej komunikacji z seniorem demencyjnym. Można wymienić tu dla przykładu takie metody jak walidacja gerontologiczna według Naomi Feil czy Person-Centered Care według Toma Kitwooda. Istnieje także szereg innych technik, które służą deeskalacji problemowych zachowań seniora z demencją i skutecznemu nawiązaniu z nim kontaktu. Ale tego trzeba się wcześniej nauczyć. Do opieki nad osobą z demencją trzeba się naprawdę bardzo dobrze przygotować. Musimy dobrze przyswoić sobie pewne modele zarówno opieki, jak i komunikacji, ale też modele organizowania czasu seniorowi demencyjnemu, aby później nie popełniać błędów i nie doprowadzać do eskalacji negatywnych emocji. Często bywa tak, że opiekun przypomina osobie z demencją inną osobę z przeszłości, na przykład taką, z którą senior wiąże jakieś negatywne wspomnienie. W literaturze przedmiotu podawany jest przykład seniorki, która agresją reagowała na opiekunkę noszącą okulary. Po zbadaniu sytuacji okazało się, że seniorka była w przeszłości bardzo źle traktowana przez synową, która również nosiła podobne okulary. Gdy opiekunka zamieniła okulary na soczewki kontaktowe, ataki agresji ze strony podopiecznej ustały. Wynika stąd, że dobry opiekun musi być bardzo wrażliwy na wszelkie zachowania seniora i starać się dotrzeć do możliwych przyczyn tych sytuacji. Jak zatem właściwie komunikować się z osobą z demencją? Nie ma kompatybilności między naszym światem a światem seniora z demencją. Trudno nam przerzucić jakiś most komunikacyjny, zbudować relację. Ale na pewno nie możemy dopuścić do tego, że opiekun zacznie się osobie z demencją źle kojarzyć – właśnie z kimś, kto go nie rozumie, lekceważy, a nawet źle traktuje. Oczywiście nawet profesjonalny opiekun może popełniać bardzo podstawowe błędy. Na przykład przypisuje seniorowi złą wolę, upór, chęć robienia na złość. Bywa zniecierpliwiony, reaguje nerwowo, jest agresywny werbalnie, podnosi głos, źle traktuje seniora. Tymczasem warto zwrócić uwagę, że seniorzy z demencją posiadają swego rodzaju „szósty zmysł”. Mianowicie wydaje się, że wiedzą, jakby wyczuwają, czy opiekunowi faktycznie na nich zależy, czy też chce jedynie jak najszybciej wykonać swoje obowiązki i „uwolnić się” od podopiecznego. Choć poznawczo osoby z demencją są bardzo zaburzone, nie mają zdolności logicznego myślenia, jednak mimo wszystko nadal posiadają inteligencję emocjonalną. O tym trzeba pamiętać! Człowiek na zawsze pozostaje istotą, która posiada emocje i która odczuwa bodźce. Dlatego warto również zastanowić się, czy otoczenie seniora jest dla niego przyjazne, sprzyjające mu, chociażby pod względem sensorycznym. Inne pytania do rozważenia przez opiekuna to na przykład: Czy mój przekaz emocjonalny jest dla podopiecznego uspokajający czy wręcz przeciwnie? Jak wygląda moja komunikacja niewerbalna z seniorem – mimika, ton głosu, ale też sposób przeprowadzania czynności pielęgnacyjnych? Często nasze aktywności, które chcemy wykonywać przy seniorze i z nim są niewystarczająco zaplanowane, nie jesteśmy odpowiednio zorganizowani, nie wiemy, przez jakie etapy kolejno będziemy przechodzić. Nagle, gdy mamy do czynienia z trudną sytuacją, która sygnalizuje przecież, że z naszym podopiecznym dzieje się coś niepokojącego, reagujemy nieprzemyślanie. Chcemy za wszelką cenę rozwiązać problem. Tymczasem opieka nad seniorem demencyjnym wymaga od nas, abyśmy mieli zawczasu zaplanowane wszystko do najmniejszego szczegółu. Dotyczy to szczególnie procesu pielęgnacyjnego. Musimy wykonywać czynności po kolei, według ustalonej procedury, szybko i sprawnie. Seniora z demencją uspokaja powtarzalność, jasna i zrozumiała struktura. Każdy dzień opieki powinien mieć zatem charakter powtarzającego się rytuału. W ten sposób damy seniorowi poczucie spokoju, stabilizacji, bezpieczeństwa. Dobre przygotowanie do pełnienia opieki, poznanie różnych modeli komunikacyjnych, opiekuńczych, pielęgnacyjnych, odpowiednia adaptacja mieszkania czy pokoju seniora, pozwala na uniknięcie takich sytuacji, gdy senior atakuje nas, bo czuje się postawiony pod ścianą, chce się bronić, chce uciec od trudności, staje się agresywny, uważa nas za swoich wrogów, jest przekonany, że chcemy dla niego źle. Moim zdaniem kwestia odpowiedniego przygotowania, edukacji opiekunów jest kluczowa. Przygotowanie opiekunów rodzinnych do pełnienia opieki nad bliską osobą zmagającą się z demencją w Polsce bardzo kuleje. Ciągle mamy za mało informacji o tym, czym jest demencja, jak się objawia, co można przedsięwziąć na co dzień, aby uporać się z najcięższymi objawami choroby. Co można zrobić, dla seniora we wczesnym stadium demencji? Czym różni się wczesne stadium od stadium pośredniego, a czym pośrednie od późnego? Tego opiekunowie rodzinni nie wiedzą. Dla nich opieka nad osobą z demencją to ogromny stres, bardzo trudna sytuacja. Tymczasem senior również przeżywa ogromny stres. Chorując na demencję, od pewnego momentu nie jest już w stanie pójść do przyjaciela, aby „się wygadać”, nie jest nawet w stanie wyraźnie zakomunikować, że spotkało go coś złego. Nie pomoże mu psycholog, nie wyleczy go psychiatra. Senior z demencją jest sam na sam ze swoją chorobą, z tym, co się z nim dzieje, z niezrozumiałym dla siebie światem i z rzeczywistością, która go po prostu przerasta. Jakie więc strategie radzenia sobie z zaburzeniami gerontopsychiatrycznymi powinien przyjąć opiekun osoby z demencją? Bardzo dobre będą tutaj techniki zaproponowane przez dr Svena Linda. Polegają one na tym, że uznajemy rzeczywistość, w której tkwi senior oraz próbujemy tu i teraz znaleźć takie rozwiązanie, które będzie dla seniora przekonujące i będzie dla niego dowodem, iż usunęliśmy problem, który osoba z demencją sobie wyimaginowała. Jadowity pająk w pokoju? Wypędzamy pająka. Myszy pod łóżkiem? Wymiatamy myszy. Choć oczywiście lepiej jest nie doprowadzać do eskalacji sytuacji. Zapewnijmy więc osobom z demencją takie otoczenie, taką opiekę i taką komunikację, by nie dochodziło do intensyfikacji zachowań problemowych. Wtedy możemy łagodniej reagować, interweniować. Ale w podbramkowej sytuacji, którą dr Lind porównuje do kryzysu psychotycznego, musimy szybko, na bieżąco wymyślić rozwiązanie, które zadziała w tym konkretnym momencie. Przekierowanie uwagi jest również jak najbardziej wskazane, ale na wcześniejszym etapie choroby demencyjnej . Zajęcie seniora czymś dla niego atrakcyjnym jest dobrym pomysłem, aby go uspokoić. Ale to nie zadziała w sytuacji, gdy wszystko jest na ostrzu noża i dopuściliśmy, aby problem eskalował. Może się też zdarzyć, że opiekun nie od razu zdoła odkryć, jaka jest prawdziwa przyczyna problemowego zachowania seniora. Literatura przedmiotu podaje przypadek seniorki, która robiła się bardzo agresywna zawsze o tej samej porze dnia. Co się okazało? Słońce popołudniami tak padało na pokój, że seniorka widziała swoje odbicie w szybie. To było dla niej straszne przeżycie. Widziała siebie w oknie, ale nie rozpoznawała, że jest to odbicie, nie rozpoznawała też własnej twarzy. Myślała, że prześladuje ją jakaś obca kobieta. Gdy opiekunowie zorientowali się w sytuacji, zaczęli zasłaniać okno w tej określonej porze dnia i dzięki temu objawy agresji ustały. Czasem w opiece nad osobą z demencją trzeba więc być jakby „detektywem”. Senior w miarę postępu choroby demencyjnej może zupełnie przestać komunikować się werbalnie. W początkach demencji jeszcze powie nam: „ktoś mnie okradł”, „ktoś mnie próbuje otruć”, „w tej szklance pływają kijanki”. Ale później, gdy demencja postępuje, senior już tylko płacze lub krzyczy. Nie powie nam już, dlaczego płacze, dlaczego krzyczy, dlaczego ucieka, dlaczego się chowa, dlaczego dokonuje samouszkodzeń. Dlatego jako opiekunowie musimy być detektywami i zapobiegać takim eskalacjom. Pamiętajmy, że każde zachowanie seniora jest zawsze formą przekazania nam jakiegoś komunikatu. Tom Kitwood mówi, że dla seniora z demencją jego zachowania zawsze mają sens. To z naszego punktu widzenia, z punktu widzenia osób zdrowych, są nielogiczne. Natomiast według seniora z demencją, to my zachowujemy się dziwnie, nienormalnie, niestandardowo. Bardzo dziękuję za rozmowę. Polecane wpisy Komunikacja z osobą cierpiącą na demencję Co możemy zrobić, by ułatwić proces komunikacji i tym samym usprawnić opiekę nad osobą cierpiącą na demencję? Więcej » Odwiedziny u podopiecznego – jak ułatwić seniorowi z demencją spotkanie z bliskimi? Mózg osoby cierpiącej na demencję jest niewydolny i wolniej przyswaja informacje, a czasami rejestruje tylko fragmenty. Chorzy postrzegają otoczenie inaczej niż osoby zdrowe, dlatego spotkanie kilku osób, nawet jeśli są to bliscy, może dla wszystkich okazać się trudne. Jak ułatwić rodzinne spotkanie i sprawić, by ten czas przebiegł w przyjemnej atmosferze? Więcej »

opieka nad seniorem forum