Nowotwory jajnika stanowią zróżnicowaną grupę: 90% z nich to guzy pochodzenia nabłonkowego, a pozostałe 10% stanowią nowotwory wywodzące się z komórek rozrodczych lub sznurów płciowych. Jajnik jest miejscem, w którym często lokalizują się również guzy przerzutowe nowotworów narządu rodnego, przewodu pokarmowego lub raka piersi. Nowotwory jelita cienkiego stanowią mniej niż 0,5% wszystkich nowotworów złośliwych oraz około 1–3% złośliwych nowotworów przewodu pokarmowego. Dwa najczęściej występujące to rakowiak i gruczolakorak. Gruczolakorak zlokalizowany jest najczęściej w dwunastnicy i jelicie czczym, a najrzadziej w jelicie krętym. Opis przypadku. Nowotwory NET, czyli neuroendokrynne, często określa się mianem nietypowych. Nie dają one charakterystycznych objawów, co utrudnia szybką diagnostykę. Ponadto guzy z tej grupy rosną powoli i nierzadko zdarza się, że są wykrywane przypadkowo. Co jeszcze sprawia, że są tak specyficzne? Oto najważniejsze informacje na temat nowotworów neuroendokrynnych. Rodzaje guzów NET Nowotwory Wstęp. Choroby jelita cienkiego o podłożu bakteryjnym są zwykle wywoływane przez drobnoustroje lub ich toksyny zawarte w żywności. Często potocznie choroby te nazywa się „zatruciami pokarmowymi”, choć nazwa ta powinna obejmować tylko stany chorobowe wywołane przez toksyny, wytwarzane przez bakterie znajdujące się w żywności, np. toksyny Staphylococcus aureus czy Clostridium Nowotwory neuroendokrynne układu pokarmowego (GEP NEN) stanowią zróżnicowaną grupę rozrostów wywodzących się z co najmniej 15 typów wyspecjalizowanych komórek rozproszonych w obrębie żołądka, jelita cienkiego, jelita grubego i trzustki. Niektóre z nich wykazują czynność wydzielniczą i są dlatego nazywane hormonalnie czynnymi. kesan dan pesan guru untuk siswa kelas 6. Rak jelita cienkiego to rzadki i trudny do diagnozy nowotwór. Właśnie ta rzadkość występowania tej choroby powoduje, iż bardzo często jest to bardzo trudne zadanie diagnostyczne dla lekarzy. Rak jelita cienkiego to niewielki margines chorób układu pokarmowego. Jakie daje objawy i jak wygląda leczenie? Jelito cienkie to 2/3 całej długości całego przewodu pokarmowego. Umiejscowione jest pomiędzy żołądkiem a jelitem grubym i granice między nimi stanowi zastawka krętniczo-kątnicza. Spełnia dość istotną w rolę w procesie odżywiania, odpowiada bowiem za trawienie i wchłanianie substancji odżywczych. Jelito cienkie narażone jest na wiele chorób, również o podłożu onkologicznym. Każdy rodzaj nowotworów rożni się od siebie objawami, budową komórkową i przebiegiem. Objawy raka jelita cienkiego Prawidłowe zdiagnozowanie raka jelita cienkiego to dość spory problemem dla diagnostów. W pierwszej fazie ta choroba przebiega z reguły bezobjawowo. Taki stan może trwać przez dłuższy okres, a zatem choroba ma wiele czasu na rozprzestrzenianie. Nawet jeśli chory odczuwa dolegliwości bólowe ze strony przewodu pokarmowego to trudno jest niekiedy przypisać je chorym jelitom. Ale ból zawsze skłania do badań. Niespecyficzne objawy raka jelita cienkiego znacznie opóźniają właściwą diagnozę, bo sam pacjent często je bagatelizuje lub nawet ich nie zauważa. Do lekarza trafiają chorzy, którzy odczuwają już dolegliwości już przez dłuższy czas. Jakie objawy daje rak jelita cienkiego? Oto najważniejsze: narastające dolegliwości bólowe- powoduje je dość silna niedrożność jelita cienkiego. Jest ona odczuwalna jako tępy ból, który promieniuje od pleców. Nie pojawia się po spożyciu posiłku,czy nadmiernej aktywności fizycznej. Dlatego też pacjenci często nie łączą go z przewodem pokarmowym, niedokrwistość- ten objaw spowodowany jest krwawieniem do przewodu pokarmowego i wywołuje anemię. Utrata żelaza powinna zawsze zaniepokoić chorego, niedrożność przewodu pokarmowego, która wywołuje:wymioty,biegunki,uczucie wzdęcia,problemy z systematycznym oddawaniem stolca,trudności w oddawaniu gazów, utrata wagi- każdy spadek wagi przy utrzymującym się dużym apetycie, bez stosowania diet odchudzających czy ograniczeń w spożywaniu posiłków może świadczyć o raku jelita cienkiego, krew w stolcu czy częste krwotoki z odbytu- przyczyny takich krwawień mogą być bardzo różne i często mylone są z hemoroidami. Ten objaw wymaga szczegółowej diagnostyki i wielu badań. Ostry ból brzucha pojawia się dopiero w mocno zaawansowanym stadium rozwoju choroby. Brzuch chorego staje się twardy, dochodzi do zatrzymania gazów i spotęgowania wszystkich objawów. Pacjenci, którzy trafiają do lekarza z reguły odczuwają dolegliwości bólowe już przez dłuższy czas. Na koniec pojawia się ogromne zmęczenie, utrzymujące się w sposób ciągły oraz utrata apetytu. Wszystkie te objawy mogą wskazywać na całkowitą niedrożność jelita lub na jego przedziurawienie. W ostatnim stadium raka jelita guzy w obrębie brzucha stają się wyczuwalne, ale ten objaw świadczy już o zaawansowanej chorobie. Nowotwór jelita cienkiego - łagodny i złośliwy Nowotwory jelita cienkiego dzielą się na łagodne i złośliwe. Nowotwory łagodne rosną powoli, nie rozprzestrzeniają się do innych narządów, a także nie dotykają otaczających tkanek. Zaliczają się do nich: włókniaki, naczyniaki, tłuszczaki, polipy. Nowotwory złośliwe charakteryzuje odmienna budowa od tkanki, z której pochodzą. Ich komórki szybko się dzielą, tworzą nacieki na sąsiadujących tkankach i niestety tworzą przerzuty. Do nowotworów złośliwych jelita zaliczane są: chłoniaki, mięsaki, gruczolakoraki, nowotwory podścieliskowe przewodu pokarmowego, przerzuty z innych nowotworów. Przyczyny raka jelita cienkiego Rak jelita cienkiego to rzadki przypadek nowotworu złośliwego. Pojawia się częściej u kobiet niż u mężczyzn, głównie po 50 roku życia. Najczęściej dotyka osoby, które cierpią na chorobę Leśniowskiego-Crohna czy tak zwane zespoły polipowatości jelit. Ten złośliwy nowotwór może zaatakować każdy odcinek jelita cienkiego. Jednak najbardziej narażoną częścią jest dwunastnica. Co stwarza idealne podłoże do powstania i rozwoju tej choroby? Oto kilka dodatkowo sprzyjających czynników: uwarunkowania genetyczne, wcześniejsze zachorowania na raka jelita cienkiego lub grubego, wrodzony niepolipowaty rak jelita grubego, celiakia, czyli choroba trzewna, nadmierne spożywanie alkoholu, palenie tytoniu, niewłaściwa dieta. Dieta przy raku jelita cienkiego Odpowiednia dieta ma korzystny wpływ na prewencję w zachorowalności na raka jelita cienkiego. Warto, aby była bogata w błonnik pokarmowy, którego naturalnym źródłem są pełnoziarniste produkty zbożowe, warzywa i owoce. Wysokie stężenie witaminy D także zapobiega procesom rakotwórczym. Tak samo, jak wapń, który znajduję się w produktach mlecznych, rybach, zjadanych z ościami (jak sardynki czy szprotki), migdałach czy orzechach. Selen także wzmacnia ochronę komórkową, a zatem warto wprowadzać do diety ryby, kukurydzę i podroby. Rak jelita cienkiego – rokowania Ile się żyje z rakiem jelita cienkiego?Z uwagi na bardzo niecharakterystyczne objawy, a także trudną do badań lokalizację rokowania dla pacjentów nie są zbyt korzystne (często określane jako umiarkowane). Około 40 proc. chorych przeżywa okres 5 lat od momentu postawienia diagnozy. Tak naprawdę o naturalnym przebiegu samej choroby medycyna niewiele wie, a zatem ocena rokowań jest bardzo trudna. Natomiast guzy łagodne cechuje raczej dobre rokowanie. Ale te zmiany mogą powracać, dlatego też tak ważna jest systematyczna kontrola. Ocenę rokowań ułatwia prawidłowa diagnoza i badania. Do takich badań zaliczane są: badania krwi, w tym pełna morfologia, elektrolity, markery i próby wątrobowe, badania obrazowe, czyli prześwietlenia jelita cienkiego, także te z kontrastem, USG całej jamy brzusznej czy tomografia komputerowa, badania endoskopowe, arteriografia, obrazująca światła naczyń tętniczych, scyntygrafia, badająca stan narządów wewnętrznych wykorzystująca elementy medycyny nuklearnej. Te dwa ostatnie badania mają zastosowanie w sytuacjach niejasnego krwawienia do przewodu pokarmowego. Jest to często dość silny objaw raka jelita cienkiego, ale nie zawsze ta przyczyna jest oczywista. Szanse na dobre rokowania i szybkie wykrycie tego typu raka daje wczesna diagnostyka. A zatem lekarze bardzo często kierują pacjentów z ogólnymi dolegliwościami brzusznymi na szczegółowe badania przewodu pokarmowego. Warto poszerzać ogólną diagnostykę o szczegółowe badania jelit. Jak leczyć raka jelita cienkiego? Istnieje kilka sposób leczenia raka jelita cienkiego. Radykalną metodą leczenia raka jelita cienkiego jest zabieg operacyjny. Od czego uzależniony jest rodzaj i zakres operacji? Decyduje o tym kilka czynników, a przede wszystkim wielkość i lokalizacja guza, ogólny stan pacjenta i stopień zaawansowania choroby. Niekiedy już w trakcie badania endoskopowego możliwe jest usunięciepolipów. Ale bardzo często zachodzi potrzeba wycięcia kawałka jelita z okolicznymi węzłami chłonnymi. Aby odtworzyć ciągłość przewodu pokarmowego, trzeba połączyć ze sobą pozostałe końce jelita. Chirurgiczne wycięcie odbywa się na drodze laparotomii lub laparoskopowo. Wykonanie wycięcia zmienionej części jelita powinno także obejmować margines zdrowych tkanek. Chemioterapia- jest najczęściej traktowana jako metoda uzupełniająca leczenie systemowe. Medycyna nie potrafi jednoznacznie określić korzyści stosowaniu chemioterapii w przypadku raka jelita cienkiego z uwagi na sporadyczne występowanie tego typu nowotworów. Radioterapia - ta metoda stosowana jest sporadycznie, najczęściej jako forma uzupełniająca leczenie właściwe. Jej zadaniem jest przede wszystkim zmniejszenie ryzyka wznowy. Bardzo ważne znaczenie w leczeniu raka jelita cienkiego ma właściwa dieta. W pierwszych dniach po operacji, kiedy pacjent przebywa jeszcze w szpitalu stosowane jest odżywianie dożylne. Następnym etapem jest dieta płynna. Po kilku dniach wprowadzane są lekkostrawne pokarmy stałe. Pacjent po pewnym czasie powraca do normalnej diety, ale powinno być to zdrowe odżywianie Po leczeniu raka jelita cienkiego pacjenci obejmowani są medyczną opieka kontrolną. Regularne wizyty u lekarza i badania dają możliwości wczesnego wykrywania wznowy choroby. Bardzo często potrzebna jest także pomoc psychologiczna, aby pacjent poradził się ze skutkami choroby. Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie! Na efekty leczenia chorób nowotworowych wpływ ma wiele czynników – zależne one są zarówno od zaawansowania schorzenia w momencie wdrożenia terapii, jak i od tego, jakie inne leki stosowane są przez pacjenta. Jedne z ostatnich badań dotyczących wpływu innych farmaceutyków na rezultaty leczenia raka jelita grubego przeprowadzono w Kanadzie – analizowano tam, jaki wpływ na skuteczność kapecytabiny w terapii nowotworów przewodu pokarmowego ma jednoczesne przyjmowanie środków z grupy inhibitorów pompy protonowej (IPP). Gruczolaki – występują jako polipy Tłuszczaki Dwie najczęstsze postacie polipów gruczołowych w jelicie cienkim to polip drzewkowy (Polypus villosus) i polip cewkowy (Adenoma tubullare). Zamieszczone nazwy łacińskie wymienionych zmian nowotworowych są często używane przez lekarzy wymiennie z nazwami polskimi tych nowotworów. Należy zwrócić uwagę, że chociaż oba nowotwory określane są jako niezłośliwe, to jednak trzeba liczyć się z możliwością rozwoju raka jelita cienkiego na podłożu tych guzów. Znacznie częściej przemianie złośliwej ulega polip drzewkowaty. Polipy te często współistnieją z rakiem jelita grubego, dlatego też należy liczyć się z koniecznością poddania się kolonoskopii w celu wykluczenia tego groźnego nowotworu jelita grubego. Częstymi objawami tych nowotworów są: krwawienie oraz niedrożność jelita cienkiego. Polip drzewkowaty wzrastający w dwunastnicy może zamknąć odpływ żółci z dróg żółciowych, co prowadzić będzie do żółtaczki. Leczenie Nieduże polipy dwunastnicy wycina się w czasie duodenoskopii. Natomiast duże, nawet łagodne, guzy jelita cienkiego wymagają wykonania zabiegu operacyjnego. Jest to tym bardziej konieczne, że właśnie duże guzy łagodne jelita cienkiego ulegają przemianie złośliwej. Należy podkreślić, że brak potwierdzenia raka jelita cienkiego w biopsji guza nie wyklucza istnienia komórek raka jelita cienkiego w głębiej położonych - i tym samym gorzej dostępnych - częściach guza. Ostateczne rozpoznanie zależy od wyniku badania histopatologicznego. Wskazaniem do wykonania operacji jest: krwawienie z przewodu pokarmowego, niedrożność, perforacja jelita cienkiego, duże rozmiary guza nowotworowego. Rokowanie co do przeżycia w przypadku łagodnych guzów nowotworowych jelita cienkiego jest bardzo dobre - wycięcie łagodnego guza nowotworowego jelita cienkiego kończy leczenie. W przypadku tego typu guzów nie jest również konieczne podejmowanie leczenia dodatkowego, na przykład chemioterapii, nie stosuje się również (w chwili obecnej) długotrwałego nadzoru pooperacyjnego nad chorymi. Co to jest nowotwór jelita cienkiego? Nowotwór jelita cienkiego powstaje na skutek niekontrolowanego przez organizm wzrostu komórek w obrębie części jelita cienkiego (które dzieli się na dwie części: jelito czcze i kręte). W przeciwieństwie do bardzo często obserwowanych nowotworów złośliwych jelita grubego, nowotwory jelita cienkiego występują rzadko. Wyróżnia się kilka całkowicie biologicznie odmiennych typów nowotworów złośliwych jelita cienkiego: gruczolakoraka, chłoniaka (występującego częściej w krajach rozwijających się), nowotwór zrębu układu pokarmowego (gastrointestinal stroma tumor – GIST), rakowiaka (carcinoid) oraz przerzuty nowotworów złośliwych z innych organów. Jakie są objawy nowotworów jelita cienkiego? Objawy nowotworu jelita cienkiego są uzależnione od stopnia zaawansowania choroby, a także umiejscowienia i rodzaju nowotworu. Na wczesnym etapie choroby objawy są zazwyczaj mało specyficzne, tzn. są identyczne jak w większości nienowotworowych chorób jamy brzusznej. Do typowych objawów wczesnych należą: nudności, brak apetytu, wzdęcia. W miarę rozwoju choroby mogą dołączyć się: uczucie zmęczenia, zmniejszenie masy ciała, anemia wywołana zaburzeniami wchłaniania żelaza, czarne, smoliste stolce, wymioty treścią przypominającą fusy z kawy, żółtaczka, bardzo silne, falowo narastające bóle brzucha. W jaki sposób rozpoznaje się nowotwór jelita cienkiego? Istnieje dużo badań umożliwiających rozpoznanie nowotworu jelita cienkiego. W zależności od rodzaju zgłaszanych przez chorego dolegliwości lekarz zdecyduje, które z tych badań i w jakiej kolejności należy wykonać, aby potwierdzić lub wykluczyć rozpoznanie nowotworu jelita cienkiego. Badania umożliwiające rozpoznanie nowotworu jelita cienkiego to: badanie kontrastowe przewodu pokarmowego – chory otrzymuje do wypicia roztwór środka kontrastowego, a następnie w pracowni radiologicznej wykonuje się serię zdjęć rengenowskich (prześwietleń) brzucha; uzyskane w ten sposób obrazy ilustrują kolejne etapy pasażu (przechodzenia) zakontrastowanej treści pokarmowej przez jelito, badanie endoskopowe – wykonanie tego badania tradycyjnymi narzędziami, takimi jak gastroskop lub kolonoskop, jest niemożliwe, gdyż początek i koniec jelita cienkiego znajdują się w zbyt dużej odległości od naturalnych otworów ciała (usta, odbyt), co więcej – jelito cienkie jest bardzo długie (nawet 7 m); doświadczony endoskopista jest w stanie zobaczyć początek jelita czczego za pomocą gastroskopu, jednak wymaga to przeprowadzenia gastroskopu przez cały żołądek i dwunastnicę; z kolei podczas kolonoskopii jest możliwe (aczkolwiek technicznie bardzo trudne, gdyż kolonoskop trzeba wcześniej przeprowadzić przez całe jelite grube) uwidocznienie bardzo krótkiego odcinka końcowego jelita krętego, tomografia komputerowa oraz USG jamy brzusznej – za pomocą tych badań można uwidocznić guzy jelita cienkiego o dużych rozmiarach, małe zmiany są jednak na ogół niewidoczne; znaczna długość jelita cienkiego oraz jego stała ruchomość niezależna od woli chorego (tzw. ruchy robaczkowe czyli perystaltyczne) bardzo utrudniają poprawną ocenę niewielkich guzów jelita cienkiego, endoskopia kapsułkowa – chory połyka niewielką kaspułkę, w której znajduje się kamera rejestrująca obraz podczas przejścia kapsułki przez przewód pokarmowy; choć jest to badanie, które teoretycznie może pozwolić na zobaczenie całego jelita cienkiego, wykonuje się je rzadko, a jakość uzyskanych tą drogą obrazów jest – jak dotąd – zła. Jak leczyć nowotwór jelita cienkiego? Podstawową metodą leczenia nowotworów jelita cienkiego jest operacja. W zależności od wielkości guza oraz szeregu innych uwarunkowań wycięcie fragmentu jelita cienkiego wraz z guzem można przeprowadzić techniką klasyczną (z otwarciem jamy brzusznej – tak zwana laparotomia) lub laparoskopową. W przypadku niektórych nowotworów jelita cienkiego konieczne jest uzupełnienie operacji leczeniem systemowym (z użyciem klasycznej chemioterapii lub specjalnych leków ukierunkowanych molekularnie [np. w przypadku guzów typu GIST]) lub radioterapią. Czy można uniknąć zachorowania na nowotwór jelita cienkiego? Jak dotąd udało się zidentyfikować kilka czynników ryzyka rozwoju nowotworów jelita cienkiego. Należą do nich: choroba trzewna (celiakia), zespoły polipowatości rodzinnej jelita grubego (zespół Peutza i Jeghersa oraz zespoł Gardnera), choroba Leśniowskiego i Crohna. U osób, u których rozpoznano którąś z powyższych chorób, lekarz prowądzący może rozważyć wykonywanie okresowych badań mających na celu wczesne wykrycie nowotworu jelita cienkiego. Chorzy na chorobę trzewną powinni bezwględnie przestrzegać diety bezglutenowej, aby zmniejszyć ryzyko zachoworowania. Co to jest i jakie są przyczyny? Przez nowotwór jelita cienkiego rozumiemy zarówno złośliwe, jak i niezłośliwe guzy nowotworowe umiejscowione w jelicie cienkim. Guzy nowotworowe w jelicie cienkim mogą być pierwotne, to znaczy wywodzić się z jelita cienkiego lub przerzutowe, to znaczy wywodzić się z innych narządów, np.: jelita grubego, żołądka, trzustki, gruczołu krokowego, pęcherza moczowego czy narządów płciowych (jajników, macicy). Centralne położenie jelita cienkiego w jamie brzusznej powoduje, że narząd ten jest często wciągany w naciek nowotworowy guzów narządów, z którymi sąsiaduje w jamie brzusznej i miednicy. Nie ustalono jednoznacznych czynników wpływających na powstanie nowotworów jelita cienkiego. Do najczęściej wymienianych zalicza się palenie tytoniu i spożywanie alkoholu. Zauważono, że nowotwory jelita cienkiego pojawiają się częściej u osób, u których stwierdza się występowanie innych chorób przewodu pokarmowego, w tym: choroby Leśniowskiego i Crohna, celiakii, obecność polipów i zespołów polipowatości przewodu pokarmowego, takich jak zespół Gardnera, polipowatość rodzinna, zespół Peutza i Jeghersa. Nowotwory jelita cienkiego mogą występować również u chorych, u których stwierdza się jednoczesne występowanie nowotworów innych narządów - dotyczy to kobiet chorych na raka piersi, raka endometrium oraz mężczyzn z rakiem gruczołu krokowego. Rak jelita cienkiego może współwystępować u chorych na raka jelita grubego. Jak często występuje? Pierwotne nowotwory jelita cienkiego występują bardzo rzadko. Uważa się, że stanowią one około 2% wszystkich nowotworów przewodu pokarmowego. Kiedy zauważymy, że długość jelita cienkiego to ponad 70% długości całego przewodu pokarmowego, a jego powierzchnia przekracza 90% powierzchni całego przewodu pokarmowego, to liczba chorych z powodu choroby nowotworowej jelita cienkiego jest zaskakująco mała. Szybki pasaż płynnej treści jelitowej, uboga flora bakteryjna oraz brak czynników bezpośrednio uszkadzających ściany jelita cienkiego sprawiają, że nowotwory w tej części przewodu pokarmowego występują rzadziej niż w innych odcinkach przewodu pokarmowego. Jak się objawia nowotwór jelita cienkiego? Rozpoznanie choroby nowotworowej jelita cienkiego jest trudne, ponieważ nie ma żadnych typowych objawów, wskazujących na chorobę nowotworową tej części przewodu pokarmowego. Dotyczy to zwłaszcza wczesnego okresu trwania choroby nowotworowej. Co więcej, w chwili obecnej, badania, które pozwalałyby rozpoznać chorobę nowotworową jelita cienkiego w sposób pewny nie są powszechnie dostępne. Jest to, niestety, przyczyną zbyt późnego często rozpoczęcia leczenia, co może oznaczać, że wycięcie nowotworu jelita cienkiego w czasie operacji będzie bardzo trudne. Szacuje się, że okres od pierwszych nietypowych objawów do rozpoczęcia leczenia wynosi średnio 8 miesięcy. Niepokojące objawy: Niedokrwistość z niedoboru żelaza może świadczyć o długotrwałym, tak zwanym utajonym krwawieniu z guza nowotworowego do światła jelita cienkiego. Nagłe pojawienie się i utrzymywanie przez dłuższy czas wzdęć, okresowe wymioty i zaparcia, brak stolca. Przyczyną powyższego zespołu objawów może być utrudnienie przepływu treści jelitowej. Jest ono wynikiem zamknięcia światła jelita cienkiego przez wzrastający guz nowotworowy. Inną częstą przyczyną zaburzenia przepływu treści jelitowej, spowodowanej chorobą nowotworową, jest wgłobienie jelit (czyli wciśnięcie się jednego odcinka jelita w drugi, w sposób przypominający wędkę teleskopową). Guz wyczuwalny w środkowej części brzucha dotyczy około 1 chorych. Jest to późny objaw choroby nowotworowej, wskazujący na duże rozmiary guza. Należy pamiętać, że obecność guza nowotworowego w brzuchu nie musi wiązać się z bólem. Nigdy nie wolno lekceważyć wyczuwalnych guzów w obrębie brzucha, każde podejrzenie ich występowania wymaga konsultacji lekarza. Krwawienie – nasilone krwawienie rzadko towarzyszy nowotworom jelita cienkiego. Krwawienie takie może jednak być objawem guza nowotworowego w jelicie cienkim i zawsze należy wykluczyć chorobę nowotworową jako przyczynę krwawienia. Nawracające bóle brzucha; szczególnie niepokojące są te bóle, których przyczyny nie udało się ustalić. W chorobie nowotworowej jelita cienkiego chorzy skarżą się na tępe bóle w środkowej części brzucha, które mogą promieniować do pleców. Ważne jest to, że pojawianie się bólów nie jest związane z jedzeniem, porą dnia ani aktywnością fizyczną. Przedziurawienie (perforacja) jelita cienkiego, o której świadczyć może nagły silny ból brzucha nieustępujący po lekach przeciwbólowych. Dolegliwości bólowe mogą zmniejszać się przy ograniczeniu ruchów, przyjmowaniu pozycji, która zmniejsza napięcie mięśni brzucha. Najczęściej chorzy przyjmują pozycję leżącą lub półsiedzącą, z nogami podkurczonymi. Obserwuje się wówczas szybkie pogarszanie się stanu ogólnego, odwodnienie, brak apetytu. Objawom tym towarzyszy wysoka gorączka. Utrata masy ciała – niezwiązana z wprowadzeniem diety odchudzającej, zmniejszeniem przyjmowania pokarmów albo wzrostem aktywności fizycznej. Co robić w razie wystąpienia objawów? Wszystkie wymienione powyżej objawy mogą, ale nie muszą wskazywać na chorobę nowotworową jelita cienkiego. Ich wystąpienie w każdej sytuacji wymaga wizyty w gabinecie lekarza rodzinnego, który podejmuje decyzje związane z ostatecznym rozpoznaniem przyczyn powstania opisanych objawów. Należy również pamiętać, że chociaż choroba nowotworowa jelita cienkiego występuje bardzo rzadko a jej symptomy są niecharakterystyczne, to wystąpienie wymienionych powyżej objawów wymaga konsultacji lekarskiej. Ich przyczyną mogą być również inne poważne choroby jelita cienkiego, na przykład choroba Leśniowskiego i Crohna. Pamiętaj! Nigdy nie wolno lekceważyć wyczuwalnych guzów w obrębie jamy brzusznej. Jak lekarz ustala diagnozę? Na wstępie należy zwrócić uwagę na to, że za zlecenie przedstawionych poniżej badań diagnostycznych odpowiedzialny jest zespół lekarzy. Do zespołu tego należy zaliczyć lekarza rodzinnego, jako lekarza pierwszego kontaktu, oraz specjalistów: gastroenterologa, chirurga i onkologa. Pacjent może spodziewać się wykonania większości z wymienionych poniżej badań. Prawidłowe rozpoznanie wymaga zebrania szczegółowych informacji na temat objawów choroby oraz zbadanie brzucha chorego. Badanie krwi: morfologia, próby wątrobowe, elektrolity, marker CEA. Badanie moczu ze zbiórki dobowej: kwas 5-hydroksyindolooctowy (5-HIAA) w przypadku podejrzenia rakowiaka. Badanie stolca: badanie na krew utajoną. Badania obrazowe: prześwietlenie jelita cienkiego z zastosowaniem środka kontrastowego, tomografia komputerowa, ultrasonografia jamy brzusznej. Badanie endoskopowe dwunastnicy, tak zwana duodenoskopia. Badaniem endoskopowym o małej inwazyjności, które stanowi przełom w diagnostyce chorób jelita cienkiego, jest badanie z zastosowaniem kapsuły endoskopowej. Jednakże, ze względu na wysoki koszt, nie jest ono jeszcze Polsce szeroko dostępne. Tabela 1. Najczęściej występujące formy nowotworów jelita cienkiego Nowotwory niezłośliwe (łagodne) Gruczolaki – występują jako polipy Tłuszczaki Nowotwory złośliwe Gruczolakorak – potocznie określany jako rak jelita cienkiego Rakowiak Chłoniak Mięsak Przerzuty nowotworów z innych narządów Każdy z wymienionych powyżej nowotworów jelita cienkiego należy do odrębnej grupy, co wiąże się z innym ryzykiem wystąpienia, innymi objawami, a przede wszystkim - odmiennym sposobem leczenia. Z tego powodu nowotwory te zostaną omówione osobno.

nowotwory jelita cienkiego forum